اثرآلودگی هوا بر نمّو بساک، تکوین دانه های گرده و آلرژی زایی آنها در گل جعفری

اثر آلاینده های هوا بر نمو لایه های دیواره بساک، میکروسپورزایی، رهایی محتویات درونی گرده ها، میزان پروتئین کل و نیمرخ الکتروفورزی دانه های گرده بالغ جمع آوری شده از محیط های دارای هوای آلوده و غیرآلوده و نیز گرده های نابالغ (قبل ازشکافتگی بساک) درگل جعفری, مورد بررسی قرارگرفت. سلول ها ی لایه مغذی در مرحله میوزii و تتراد واکوئل دار و حجیم می شوند. در این مرحله دیواره داخلی آنها به سمت حفره (کیسه گرده) ژله ای می شود و محتویات آنها به سوی تترادهای در حال تفکیک منتقل می گردد. سرانجام درمرحله نمو گرده، لایه مغذی ترشحی به نوع پلاسمدی تحول می یابد وبه درون حفرات بساک بینابین میکروسپورهای در حال نمو، جابجا می شود و در آنجا تجزیه شده مواد حاصل از تجزیه در اختیار گرده های در حال تمایز قرار می گیرد. گرده بالغ چهار شکافی و اگزین دارای تزئینات سوزن مانند است. در محیط های دارای هوای آلوده، سلول های لایه مغذی و تترادها غیر عادی هستند. در برخی گرده ها اگزین فاقد تزئینات سوزن مانند و دارای سطح ناهموار می شود. در برخی دیگر گرده های غیر طبیعی غول پیکر تشکیل می شوند که دارای چندین انشعاب هستند. رهایی مواد درونی گرده ها (آلرژن ها) در شرایط هوای آلوده افزایش می یابد. میزان پروتئین کل درگرده های آلوده تغییرمی یابد. نیمرخ الکتروفورزی گرده های هوای غیرآلوده و آلوده, تفاوت زیادی را نشان نمی دهد؛ اما این تفاوت در گرده های بالغ و نا بالغ آشکار است.